autori: Selver Učanbarlić (Sarajevo, BiH), Ena Lovrinčević (Split, HR)
Glavna ideja koncepta ovog “paviljona” je veoma jednostavna. Funkcije javne namjene poput dvorane i gastronomije su ukopane u teren čineći time platformu za “paviljon” koji se sastoji od prostorija privatnog karaktera kao što su uredski prostori, biblioteta i apartmani sa zimskim vrtom. Da bi se dodatno naglasila “lakoća” paviljona, predvorje koje predstavlja prostornu sponu je u potpunosti ostakljeno, dok vizuelno dominiraju masivni stubovi i zakrivljeno stepenište. Unutar krila platforme raspoređene su dvije dvorane koje uokviruju centralni prostor namijenjen za gastronomiju. Konstruktivna logika prati istu ideju, lakša čelična konstrukcija karakteriše gornji dio objekta, dok je platforma napravljena od armiranog betona, a kolonada koja se proteže duž platforme dodatno naglašava raspored različitih funkcija po vertikali.
Principi koje predstavlja institut “Theodor Fischer” nisu zasnovani na primjenjivanju Fischer-ovih vlastitih šablona i pravila projektovanja, nego naglašavanju njegovog uticaja i pristupa podučavanju i vođstvu, te su evidentno ostavili traga na modernizam u cijelosti.
