Beogradska tvrđava kao novi gradski epicentar – višenamenski gradski kompleks kulture
Projekat istražuje mogućnosti posmatranja vode kao inspiracije i alata u arhitektonskom oblikovanju prostora, kao i procese trajanja i oblikovanja u tako nastaloj arhitekturi. Izabrani prostorni okvir je Donji [Vodeni] grad Beogradske tvrđave, kao mesto iz kog je grad potekao, mesto gde izvire grad, i mesto gde se grad mora vratiti posredstvom vode. U priobalnom bedemu, kraj rekonstruisane Kule Nebojša, smešta se kuća vode – Muzej vode, a uz još jedan objekat koji ga dopunjuje – objekat Gradskog kupatila, koji se kao i Muzej jednim svojim delom nalazi u samom nasipu, kao poslednjem bedemu grada, gde se sustiču grad i reka, na svom putu da se konačno spoje i susretnu na Ušću.
Posmatrajući objekat spektakl – Kuću vode [Muzej vode] kao fragment strukture ili dela infrastrukture grada u odnosu na uspostavljeni prostorni, programski i tematski okvir projekta, pokušano je vratiti potencijal kontekstu. Sa ciljem unapređenja savremenog života u gradu, i nadom da se pruži ne samo podrška savremenom modelu življenja, već i total utilitarnosti života u gradu.
Ako Kuću vode posmatramo kao budući Gradski muzej koji bi svojim prostornim oblikovanjem činio prostorni okvir za istraživanje prostorne strukture, sadržaja i forme i uticaja vodenog elementa u oblikovanju prostora, a u kome gradsko upućuje na svest o opštem i dozvoljava mogućnost tumačenja pojedinačnog u odnosu na stvaran kontekst, takva bi kuća postala jedno od značajnih mesta gradskih susreta, kao novi gradski epicentar. Odnosno Beogradska tvrđava bi postala novi višenamenski gradski kompleks kulture, koji doprinosi „higijeni” grada Beograda.
Autor: Miloš Stojković
